domingo, 3 de junho de 2007

Teimosia


Mares doces, utopia
sonhos e maré vazia
caranguejo persistente
fuça no lodo
e a gente
passa apressada adiante
só pensando na vazante
que leva o barco prá foz
ouve-se do cais uma voz
perguntar se temos nós
a certeza de voltar
porque com tanta destreza
nos esquecemos sobre a mesa
das cartas de marear ...

Tantas vezes, tantos dias
Por causa de teimosias
Nós perdemos a vontade
De ouvir outra verdade
De deixar entrar o ar
Só pensando em acabar
Mesmo que fiquemos sós

ouve-se do cais uma voz
perguntar se temos nós
a certeza de voltar
porque com tanta destreza
nos esquecemos sobre a mesa
das cartas de marear ...

Xutos & Pontapés

Nenhum comentário: